Nasa sangandaan na naman ang bansa sa pagbakante ni Rodrigo Duterte sa puwesto ng pagka-presidente at pag-upo ni Ferdinand Marcos Jr. 

Pero bago natin ito tawirin, magbalik-tanaw tayo sa higanteng footprint na iniwan ni Duterte sa ating pulitika.

Ang unang footprint: Ang centerpiece ng Duterte administration – ang giyera kontra droga. Walang dudang hindi ito nagtagumpay na burahin ang droga sa lansangan. Ginawa ni Duterteng katanggap-tanggap ang karahasan at mass killings. 

Itinutulak ngayon ni ICC Prosecutor Karim Khan ang panunumbalik ng imbestigasyon sa Davao City killings at sa mismong drug war.

Ang pangalawang footprint: ang pagnonormalisa at paggawang katanggap-tanggap ng misogyny.

Ang pangatlong footprint: dahil kay Duterte, naging institusyonal ang disinformation. 

Kakambal din ng disinformation ang pagpe-persecute ni Duterte sa independent media tulad ng ABS-CBN at Rappler. Kung walang tagapagbalita, walang bad news.

Pang-apat na footprint: ang pag-we-weaponize ng batas upang durugin ang mga kalaban at kritiko. Naging krusyal ang papel ng Korte Suprema na kumunsinti rito. 

Impunity, bang-bang governance, misogyny, disinformation, weaponization of the law, pagbubusal sa malayang mamamahayag, at pagpapasawalang-bahala sa rule of law. 

Mukhang imortal na ang pangalan ni Duterte sa kasaysayan sa imoralidad nito.

Sa pagba-babay natin kay Duterte, at paghe-hello natin kay Marcos, isang bagay ang matingkad: tila mananatili ang pundamental na mga problema. 

Sa kabila ng mga inaasahang pagbabago, matindi ang takot namin, everything will remain the same. – Rappler.com

BASAHIN: [EDITORIAL] Goodbye Duterte, hello Marcos